Επιχείλιος απλός έρπης.
Μετά την είσοδο του ιού στο ανθρώπινο σώμα παρατηρείται ανάπτυξη αντισωμάτων που είναι βραδεία. Το μέγιστο του τίτλου τους συμβαίνει 3 ως 5 εβδομάδες μετά την λοίμωξη. Τα αντισώματα IgM και IgA διατηρούνται για 3 ως 5 εβδομάδες ενώ τα IgG εφ’ όρου ζωής. Η παρουσία των αντισωμάτων δεν αναστέλλει την επαναδραστηριοποίηση του ιού, και την αναζωπύρωση της νόσου. Στον ιό τύπο Ι παρατηρούνται σε νέα άτομα επιχείλιες φυσαλιδώδεις βλάβες, ουλίτιδα, στοματίτιδα, κερατοεπιπεφυκίτιδα, δερματικές βλάβες. Ο ιός ΙΙ παρουσιάζει βλάβες στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και μάλιστα στο αιδοίο, τον κόλπο ή στον τράχηλο. Οι βλάβες αφορούν στην ανάπτυξη φυσαλίδων με εξέρυρθρα όρια, κολπική υπερέκκριση, τοπικό άλγος. Οι βλάβες αυτές συνοδεύονται από διόγκωση των βουβωνικών λεμφαδένων. Ακολούθως οι φυσαλίδες σπάζουν και παραμένουν άβαθη έλκη, επώδυνα, εξέρυθρα, και με παρουσία λευκωπών μεμβρανών.
![]() |
Ερπητικά έλκη των γεννητικών οργάνων. |
Φωτογραφίες: Παν. Α. Γεωργακόπουλος. Λοιμώξεις στην κύηση. Εκδόσεις "Ζήτα", 1994. Σελ. 90.