Μονάδα
Ανοιχτά Χειρουργεία
Ανοιχτά χειρουργεία ονομάζονται στη Γυναικολογία, τα χειρουργεία εκείνα, που διενεργούνται μετά από την διάνοιξη των κοιλιακών τοιχωμάτων. Οι τομές που χρησιμοποιούνται είναι εκείνες της χαμηλής εγκάρσιας, ή αλλιώς τύπου καισαρικής, και της κάθετης υπομφάλιας ή σπανίως της υπερυπομφάλιας. Η επιλογή της τομής εξαρτάται από την ένδειξη του χειρουργείου. Η μεγάλη πλειοψηφία αφορά τη χαμηλή εγκάρσια τομή, η οποία όμως δεν διενεργείται σε περιπτώσεις κακοήθειας των έσω γεννητικών οργάνων, στις οποίες προτιμάται η κάθετος.
Με ανοιχτό χειρουργείο μπορούν να αντιμετωπισθούν όλες εκείνες οι γυναικολογικές παθήσεις που χρειάζονται χειρουργική θεραπεία, όπως οι ολικές υστερεκτομές, η χειρουργική των ωοθηκών, οι ινομυωματεκτομές κ.ά. Η ανάπτυξη των ιατρικών ειδικοτήτων που εμπλέκονται, της ιατρικής τεχνολογίας, των χειρουργικών αναλώσιμων, καθιστά αυτού του τύπου τα χειρουργεία, απολύτως ασφαλή.
Το θέμα που τίθεται στη σημερινή εποχή στο Γυναικολόγο, είναι να επιλέξει με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά κριτήρια, με κυρίαρχο φυσικά το καλό της γυναίκας και όχι τον εντυπωσιασμό της, ποια είναι εκείνα τα περιστατικά που θα αντιμετωπισθούν με την κλασική Γυναικολογική Χειρουργική, και ποια θα ήταν καλύτερο να αντιμετωπισθούν Λαπαροσκοπικά. Η συνεχής εξάπλωση, λόγω των πλεονεκτημάτων της, της Λαπαροσκοπικής Γυναικολογικής Χειρουργικής, διογκώνει το θέμα και δημιουργεί την τάση αποκλεισμού της Γυναικολογικής Χειρουργικής από πολλές περιπτώσεις, στις οποίες κατέχει σίγουρα τον πρώτο λόγο.
Δε μπορεί, ας πούμε, μια γυναίκα η οποία δεν έχει παιδιά, θέλει να τεκνοποιήσει, αλλά παρουσιάζει ένα τεράστιο τοιχωματικό ινομύωμα να χειρουργείται Λαπαροσκοπικά για την αφαίρεσή του. Το ανοιχτό Χειρουργείο είναι προτιμότερο, η συρραφή της κοίτης του ινομυώματος, της μήτρας τελικά, πιο σίγουρη, τα τοιχώματα της μήτρας πιο ισχυρά σε μια πιθανή κύηση. Δε μπορεί μια γυναίκα, η οποία παρουσιάζει ενδομητριωσική κύστη στην ωοθήκη, να χειρουργείται με ανοιχτό χειρουργείο για την αφαίρεσή της. Το Λαπαροσκοπικό Χειρουργείο είναι προτιμότερο, οι κινήσεις πιο λεπτές, πιο ακριβείς, ο ωοθηκικός ιστός που παραμένει, περισσότερος.
Το θέμα λοιπόν της επιλογής ανοιχτού ή Λαπαροσκοπικού Χειρουργείου ανήκει αποκλειστικά στο Γυναικολόγο. Εκείνος έχει την ευθύνη, με βάση τις γνώσεις του, της σωστής επιλογής. Μιας επιλογής στην οποία κυρίαρχο ρόλο θα πρέπει να παίζει η ουσία και όχι ο εντυπωσιασμός.
Ιδιαίτερη αναφορά τέλος, θα πρέπει να γίνει, σε μια ιδιαίτερη κατηγορία γυναικολογικών χειρουργείων, τα κολπικά χειρουργεία. Η κολπική Γυναικολογική Χειρουργική αφορά τις επεμβάσεις που θα πρέπει να διενεργηθούν σε περιπτώσεις πρόπτωσης μήτρας, ωστεοκήλης ή ορθοκήλης, χαλάρωσης των κολπικών τοιχωμάτων και του μηχανισμού στήριξης του περινέου γενικά. Αφορούν γυναίκες που είτε έχουν γεννήσει πολλά παιδιά, είτε γέννησαν μεγαλόσωμα παιδιά. Είναι επεμβάσεις που καθώς περνά ο καιρός συνεχώς λιγοστεύουν λόγω των νεότερων εναλλακτικών χειρουργικών δυνατοτήτω, (πλέγματα κ.λπ.).
Συμπερασματικά, η Γυναικολογία, περιέχει ευρείες δυνατότητες χειρουργικής αντιμετώπισης των παθήσεών της. Δυνατότητες που με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, γίνονται καθημερινά περισσότερες, ασφαλέστερες, αποδοτικότερες.